بررسی تأثیر کشندگی غلظت های مختلفی از عصاره ریشه گیاه انار (punica granatum l.) بر پروتواسکولکس های کیست هیداتیک در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: بیماری کیست هیداتید توسط گونه های اکینوکوکوس ایجاد و از آلودگی های مهم مشترک بین انسان و حیوانات در کشور ما به شمار می رود. درمان بیماری کیست هیداتید اساسا جراحی می باشد که همراه یک درمان دارویی انجام می شود.استفاده از عوامل مؤثر پروتواسکولکس-کش در حین عمل، برای کاهش احتمال برگشت بیماری، ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ضدپروتواسکولکسی عصاره متانلی ریشه گیاه انار در شرایط آزمایشگاهی، با توجه به بومی بودن این گیاه و اثرات ضد میکروبی متنوع آن، بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید بود. مواد و روش ها: مایع موجود درون کیست هیداتید، از کبد گوسفندان آلوده که محتوی پروتواسکولکس های اکینوکوکوس گرانولوزوس بوده، با استفاده از سرنگ تخلیه و تغلیظ می گردد و تعداد پروتواسکولکس ها در گروه های 1، 2 ،3 و 4 به ترتیب عبارتند از غلظت های 1/0 و 01/0و 001/0درصد عصاره متانولی ریشه انار و نرمال سالین 9/0درصد (به عنوان شاهد) تعیین می شود. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه تحلیل آنها، به کمک نرم افزار spss (نسخه 20) نتایج در قالب جدول ها و نمودار آماری ارائه می شود. یافته ها: 50 کبد آلوده مورد بررسی قرار گرفت. در میان عصاره های تست شده، غلظت های 1/0% اثرات ضد پروتواسکولکسی قوی در 6 ساعت داشتند. بحث و نتیجه گیری: ریشه انار می تواند به عنوان یک عامل ضد پروتواسکولکسی در درمان کیست هیداتید بکار رود.